To nie koniec. To dopiero początek.

/
1 Comments
 
"Nie myśl, że jest dobrze, o nie
Choć mówią, że mam wszystko, chociaż wciąż uśmiecham się
I dziś pnę się wysoko na szczyt, gdzieś wewnątrz mnie upadam
 
Każą kłamać znów
Częstować siebie garścią tych przesłodkich, sztucznych słów
Nie chcę udawać już"
 
 

Ostatnio zastanawiam się jak wielu z nas tak naprawdę przez większość czasu udaje kogoś kim nie jest. Nie mam na myśli podszywania się pod kogoś bądź bycia fałszywym,ale mówią tutaj o sytuacjach,które zmuszają nas do zachowywania się inaczej niż naprawdę byśmy chcieli przez co zatracamy się w czymś co kompletnie odbiega od tego kim jesteśmy.
 
 
 
Nie uważam,że to jest złe. Świat nie jest łatwy i nigdy nie będzie. Ludzie,którzy twierdzą,że zawsze są sobą i tak kiedyś udawali i będą udawać,to już taka cząstka nas,nie da się od niej uciec. Podam zwykły przykład gdy nie chcemy zrobić komuś przykrości więc mówimy coś innego niż byśmy chcieli. Większość rzeczy,które robimy w życiu są robione z myślą o innych ludziach,zastanawiamy się 150 razy co oni pomyślą więc staramy się pod porządkować. Myślę,że nawet najbardziej "wyszczekana" osoba miewa takie myśli.
 
 
 
Ostatnio również doszłam do wniosku,że nie ma równości i nigdy nie będzie. Zawsze będą zagorzali katolicy tępiący niewierzących ludzi. Zawsze będą homofobii. Zawsze będą dresy,punki i inne subkultury. Jesteśmy inni. Każdy z nas jest wyjątkowy. Warto walczyć o akceptacje,ale nigdy nie dostaniemy jej w 100%. Słowo "równość" zostało wprowadzone po to,by żyło nam się lepiej w mniejszym strachu,ale ona nie istnieje dlatego musimy walczyć o swoje prawa,cele z całych sił. Pora skończyć patrzeć się na innych i stworzyć swoją własną drogę ku szczęściu. Ciężko jest być sobą,bo tak bardzo kochamy się wtapiać w otoczenie i ubiegamy o akceptacje,ale Ci,którzy naprawdę nas szanują widzą wszystko co ukrywamy bez naszych słów. Jeśli ktoś nie polubi Cię takiego jakim jesteś,to na siłę stara się nie widzieć Twoich prawdziwych cech,a szanuje tylko te,które mu pokazujesz.
 
 
 
Mówi się,że świat jest piękny,a ludzie są do dupy,ale halo. Ludzie to świat. To jedno i to samo...przecież nie porozmawiam sobie z drzewem. To MY zbudowaliśmy te wszystkie budynki,centra handlowe,Disneylandy,to my jesteśmy szefami wszelkich gwiazdeczek muzycznych,bo bez nas nie było by ich. Koło się zatacza. Jesteśmy dla siebie i życie bez ludzi jest niemożliwe. My tworzymy ten świat więc niech każdy z nas wyznacza swoje własne zasady,bo żadna inna osoba nie ma do tego prawa. Jesteśmy w stanie coś zmienić,każdy z osobna. Nie poddawaj się.
 
To nie koniec. To dopiero początek.
 


1 komentarz:

Unknown pisze...

Tak to czytam i czuje jakbyś wyjęła mi to wszystko z głowy <3

Shentele by Sara Veronica. Obsługiwane przez usługę Blogger.